ความสำคัญของการศึกษาที่ดี
พวกเขาเอาจอห์นนี่สีเขียวจาก 3a ชั้นที่สิบโมงเช้าเมื่อเช้าวันอังคาร เขาเป็นคนสุดท้ายที่จะไป พวกเขาคิดว่าผมไม่ได้สังเกตเห็น แต่ฉันต้องการได้รับไปยังพวกเขาในขณะนี้
เครดิต: Jacey
ทุกอย่างเป็นไปตามปกติเพียงแค่ฝนรายวันตามปกติในห้องเรียน จนกระทั่ง 3a มารอบชีววิทยาเดือนที่ผ่านมา แจ็คดอยล์ถามผมเกี่ยวกับการโคลนและการที่เราได้เข้าสู่การอภิปรายเกี่ยวกับจริยธรรมและอาหาร Frankenstein ที่จริงมีมากที่สุดของชั้นสนใจสำหรับครั้ง … นอกเหนือจากแจ็คและแมรี่บราวน์ เธอได้ดำเนินการในลักษณะที่แปลก
“เซอร์” เธอกล่าว “คุณสามารถอธิบายพาร์ธิกับเรา?”
เรื่องราวฟรีเพิ่มเติมจาก Nature Futures
“แน่นอน” ผมพูด “parthenogenesis เป็นรูปแบบของการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศที่พบในเพศหญิงที่การเจริญเติบโตและการพัฒนาของตัวอ่อนหรือเมล็ดเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยโดยเพศชาย มันเกิดขึ้นจำนวนมากในพืชที่เรียบง่ายและยังได้รับการแสดงในงูและสัตว์ครึ่งบกครึ่ง.”
แมรี่เอามือของเธอขึ้น
“ท่าน. มันเป็นความจริงว่าลูกหลานที่ผลิตโดยพาร์ธิมักจะเป็นเพศหญิง?”
ฉันพยักหน้า.
เธอใส่มือของเธอขึ้นมาอีกครั้ง
และมันเกิดขึ้น
แมรี่บราวน์ flickered ฉันถูกมองที่เป็นสิ่งที่ตะปุ่มตะป่ำสีเขียว แต่มือก็โบกมือถ่ายข้างต้นตัวหลักของลำต้นหมอบยิงกับห้าบางสาขาแต่ละปลายกับขอบหนามยาก
“ฉันต้องการที่จะเรียนรู้” เธอกล่าว
“เราต้องการที่จะเรียนรู้” แจ็คดอยล์เพิ่ม
“สอนเรา สอนให้เราขณะนี้.”
ฉันจัดการเพื่อถือตัวเองด้วยกันจนจบชั้น แต่เมื่อถึงเวลาที่ผมได้ไปเข้าห้องน้ำผมรู้สึกว่าพร้อมที่จะกรีดร้อง ฉันสาดน้ำเย็นบนใบหน้าของฉันและให้ตัวเองจ้องมองที่ยากนานในกระจก ผมไม่ได้ดูบ้า แต่มันรู้สึกว่าถ้าจริงก็คือการระบายน้ำออกไปอย่างช้าๆ
ฉันมี 3a อีกครั้งในวันถัดไป
โดยตอนนี้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ผมกำลังมองหา อีกสามคนได้รับการดำเนินการและได้ย้ายไปอยู่ทางด้านซ้ายของห้องพักที่จะนั่งกับแจ็คดอยล์และแมรี่บราวน์
ผมเริ่มบทเรียนของวัน … หนึ่งใน speciation แต่นั่นก็ไม่พอสำหรับพวกเขา มือของพวกเขายิงขึ้นเกือบจะทันทีที่ผมเริ่ม
“บอกเราเกี่ยวกับการกลายพันธุ์” พวกเขากล่าวว่าเป็นหนึ่งใน
“วิธีการที่ได้รับการเว้นวรรคสมดุลคนขับสำหรับการเลือกของหน่วยสืบราชการลับหรือไม่” พวกเขาถาม
ไม่ว่าท้ายที่สุดพวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าพวกเขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
ผมสอนพวกเขา และในขณะที่ฉันไม่ได้ผมได้เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับพวกเขา โดยการมองจากมุมของตาของฉันและให้วิสัยทัศน์ของฉันไปเล็กน้อยออกจากโฟกัสฉันจะได้เห็นพวกเขา … ไม่ชัดเจน แต่พอ พวกเขายังคงมวลตะปุ่มตะป่ำเดียวกันของพืชเช่นสีเขียว แต่เป็นพวกเขาฟังข้าพเจ้าหน่อขนาดเล็กเพิ่มขึ้นและ wafted ในอากาศ ก้อนเล็ก ๆ บนลำต้นอ้วนพองและชีพจร บางคนมองพร้อมที่จะระเบิด
เด็กคนอื่น ๆ … เด็กมนุษย์รู้ว่ามีบางอย่างผิด พวกเขายังคงมองมาที่ผมและกลับมาที่กลุ่มเล็ก ๆ ของสิ่งที่ดูเหมือนเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา
ฉันจะไม่ยอมรับความกลัวของพวกเขา ฉันอาจไม่ได้ – ที่จะทำเช่นนั้นจะให้ออกไปความจริงที่ว่าผมรู้ว่าพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขา
ดังนั้นผมจึงเก็บสอนและพวกเขายังคงถามคำถาม
“บอกเราเกี่ยวกับเสียงสะท้อน Morphic” พวกเขากล่าวว่า
และในตอนที่พวกเขามีฉันนิ่งงัน คำที่มีความหมายกับผม แต่ผมไม่สามารถค่อนข้างวางไว้ มันก็ใกล้จะจบ แต่บทเรียนและฉันก็สามารถที่จะพูดคุยทางของฉันผ่านไประฆัง
ผมบอกได้เลยว่าพวกเขากำลังผิดหวัง แต่เพื่อให้เป็นที่หนึ่งผมอ่านมันขึ้นมาในคืนนั้นจะมีความพร้อมสำหรับพวกเขา ฉันยังฟักแผน
โดย 3a เวลานั้นมาถึงรอบชีววิทยาอีกครั้งจอห์นนี่กรีนเป็นคนสุดท้ายคนเดียวที่เหลือ เขาเดินเข้าไปในห้องเรียนเหมือนสุนัขวิปปิ้งและ slunk เข้าไปนั่งใกล้กับด้านหน้า
ส่วนที่เหลือจึงมั่นใจว่าพวกเขาเอาเขาขวาในด้านหน้าของฉัน ผมดูจากมุมของตาของฉันเป็นฉันพูดคุยบอกพวกเขาสิ่งที่ฉันต้องการเรียนรู้ของเขต Morphic อธิบายว่ามันไม่ได้เป็นกระบวนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับ แม้ในขณะที่ฉันพูด, ไม้เลื้อยพุ่งข้ามห้อง
หนุ่มจอห์นนี่ไม่เคยเห็นมันมา โรคใบจุดนูนที่หนึ่งของหน่อสีเขียวออกมาและใบหน้าของจอห์นนี่ถูกปกคลุมด้วยฟิล์มบางของสปอร์
เขาสูดลมหายใจในไอครั้งและ flickered
